Regen klettert tegen het glas, de wind waait zacht en ik lig diep in mijn bed genesteld . Het is lang geleden... eindelijk nog eens een regenbui die de droogte in de vallei verjaagt.
Nochtans schoof de zon daarstraks nog langzaam achter de bergen en kleurde de hemel dieprood.
De regen brengt me onverwachts een moment vol verlangen naar alles dat gezellig, vertederend en zacht is.
Ik moet denken aan de appreciatie die ik gisteren in de supermarkt kreeg. Ik liet een oud dametje voorgaan en toen het aan mijn beurt was bedankte de kassier mij door te zeggen dat hij altijd beweerd de liefste klanten te hebben en dat ik zijn standpunt nog maar eens had bewezen. Oooh.
En dan nu de regen, die mij doet terugdenken aan een gezellige regenachtige avond in Belgie. Zo een van die avonden waarop je weet dat de zomer definitief voorbij is. Als een dag waarop de school weer is gestart, na twee maanden vol spel plezier aan het strand of in het bos.
Misschien neem ik straks nog een lekker warm schuimbad. Achterover met een lauw washandje op de ogen, de oren net onder water zodat ik het tienduizend mijl onder water gevoel krijg, genieten van heerlijk geurende dampen die tot in mijn neus krullen..
En als afsluiter van de dag een zoetig warm stuk appeltaart met vanille-ijs.
Ik moet ervan profiteren. Morgen is de zon weer terug, ga ik terug aan het werk, en draait de wereld weer aan zijn normale snelheid.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Dennis, jongen toch!
Ge zou ons seffens nog leren genieten van de regen! Er zal toch nog meer moeten gebeuren denk ik vooraleer ik zo naar regen zou smachten! Laat hier de zon maar nekeer een weekje onafgebroken schijnen en we wanen ons in het aardsparadijs!
Proficiat met uw schrijftalent en geniet maar volop van uw amerikaansavontuur.
Mama van Anne
Wat LA-zon ruilen voor een beetje Gentse regen? Ik steek het wel in een gewatteerde enveloppe, da's es wat anders! Dat Dennis de aardigste is, dat wisten we al! Daarom dat we hem niet wilden afgeven aan die loempe Amerikanen, haha.
Ja, met je ogen dicht zal het net een heel belgische ervaring geweest zijn. In tegenstellling tot, ben ik niet zo'n tegenstander van regendagen, vooral als ze de woestijnachtige zomerhitte doen vergeten. Dat lijkt lang geleden?!? Enkele jaren terug moest je hier 's namiddags het koelste plaatje in huis weten te vinden: ofwel plat op de stenen vloer je siësta doorbrengen ofwel onder de trap in de gang met een boekje de koelere uren afwachten. Maar ja, ik ben zowat extreem allergisch voor hoge temperaturen.
Geen gezaag over het weer dus, geniet ervan en blijf schrijven.
Misschien schiet ikzelf allicht weer in de pan, de "paaspen!"
Post a Comment