Thursday, January 31, 2008

Dutch subtitle editor

Een paar weken geleden solliciteerde ik bij SDI media. Daar zochten ze iemand om nederlandstalige ondertitels te schrijven voor films, tv programma's en video spelletjes. Vandaag kreeg ik eindelijk telefoon van hen; morgen kan ik op gesprek !!! Ik zal een 2 tot 4 uur durende test afleggen, dingen vertalen enzo.

http://www.sdimediagroup.com/

en dit zijn hun klanten:

http://www.sdimediagroup.com/clients.html

wiiiii !!! :-)

Het is ook helemaal niet veraf, Culver city is hier een kwartiertje vandaan.

Dit zou wel eens die droomjob kunnen zijn.. :-)))))

God I hope this is it !!!!

Wish me luck tomorrow !

Wednesday, January 30, 2008

Griffith Park

Na een ochtend CV's versturen besloot ik te gaan uitwaaien op de top van Griffith Park. Daar bevind zich het observatorium waar vroeger de bekende Hubble telescoop stond en waar je nu nog steeds (en zelfs overdag) naar de sterren kan gaan kijken.
Je hebt er ook het net vernieuwde planetarium. En als kers op de taart krijg je een ongelooflijk uitzicht op de LA Basin, de vallei waar downtown LA, Hollywood, Beverly Hills, .. ligt. Machtig.. ik heb geprobeerd om daar foto's van te nemen, laat me weten of jullie ook onder de indruk zijn van dit vergezicht !

Ohja, misschien herkent er iemand dit observatorium van in Charlie's Angels (die met demi moore). Op het einde van de film rekent Demi Moore hier af met de Angels.

Als afsluiter van de dag ging ik vandaag weer naar de zonsondergang kijken op El Segundo beach. Dit kan ik vast gewoon worden !



Morgenvroeg ga ik op 'open interview' bij een groot Yoga Centrum in Santa Monica. Daar zoeken ze een member coordinator. Hopelijk hoor ik tegen eind deze week iets van al mijn sollicitaties. If not, dan zoek ik mij een tijdelijke serveerjob ofzo. The green's gotta com'in somehow.

Vandaag nog wat bedenkingen die ik kwijt wilde op de blog:

Een eerste ondervinding: je vind hier meer fast food dan aan de Oostkust. Op elke hoek van de straat heb je wel iets. Aan de Oostkust vind je nog echte restaurants waar je vis en vlees en pastas kan eten zoals Ruby Tuesday's, Lobsters. TGI Fridays. Etc. Hier heb ik die nog niet gezien. Jammer !
Als je zelf voor je eten moet zorgen maar de keuken niet erg bevoorraad is om gezond te eten, dan probeer je zelf wat in huis te halen. Gisteren heb ik spagetti gemaakt voor 10 dollar. Als je weet dat ik een volledige hamburgermaaltijd, chinees, mexicaans of wat dan ook kan inslaan voor ongeveer 7 dollar, dan ben je snel geneigd om fast food in huis te halen.. En ja, ik ben ondertussen een kilo bijgekomen.. niet van mijn gewoonte !

Tweede ondervinding: ik voel mij hier zoooo hard thuis he.. niet alleen het weer, maar ook de omgeving, de mensen, de energie die hier in de lucht hangt. Ik kan het moeilijk verklaren, maar het is alsof mijn innerlijk mechanisme in elkaar klikt wanneer ik hier voet op aarde zet en ik daardoor full throttle vooruit kan.

Derde: ik geniet van die typische amerikaanse eigenaardigheden. Iedereen draag hier een hoodie, een sweater met een kap. Daar staat dan vaak de letters op van de uni of college waar ze naar toe gaan of zijn geweest.
Zestienjarige snotneuzen rijden met grote trucks rond alsof het niks is. Op hun flipflops stappen ze gewapend met zonnebril en gsm de Chevy of Dodge in en rijden ze naar de mall.
De muziek op de radio is hier ongelooflijk afwisselend. En de zwarte R&B Cultuur lijkt hier ook helemaal anders. Het dialect klinkt mooier, de muziek wijzer. Op de radio hoor je ook veel spaans en grappig genoeg beginnen de engelstalige amerikanen ook heel wat spaanse woorden door hun woordenschat te mengen.

De service hier is ongelooflijk. Sta je op een parking en je moet je ticketje gaan betalen om weer buiten te kunnen, staat er iemand bij te automaat om je te helpen. Of bij het buitenrijden moet je het kaartje zelf niet meer in de automaat steken. Je boodschappen worden ingepakt en in een kar gezet en als je het vraagt rijden ze ermee tot aan je wagen.

De starbucks is ook al verslavend. Je kan er niet alleen koffie krijgen, ook allerhande andere warme drankjes met vanille en chocolade smaak. Spijtig dat er geen SBUX in Belgie is !!

Slaapwel iedereen.

Tuesday, January 29, 2008

So..

here's how the job turned out: I started out yesterday up in Agoura Hills because they said they would hire me as a rental agent for 22k a year while in fact I applied for the assistant position paying me 35k a year.

I thought: if this works out and the commute isn't too bad, I'll stick with it. If it doesn't, I can always look for something else.

And it didn't. First day on the job and they introduce me as the boss's left hand. The rental agents were supposed to show me how everything works but "no need to teach me how to do bookings". So after clearing everything up, they had decided to put me in the assistant position anyways but with a much lesser pay with the excuse of 'to see what your worth.'

Sure, I am willing to start at the bottom and work my way up. But I'm not going to do exactly the same work for 22K a year and in addition having to commute for up to 4 hours every day ! This is not what I signed up for !

Other than that, the employees weren't treated with respect, plastic bags were hanging from the ceiling to prevent leaking into the computers and well, overall it wasn't that great after all.

So I decided to quit and start checking tour operators out instead. I went to a local tourist office, applied for a job there, took some magazines and brochures and applied with all of the major tour agencies in LA.

I've also applied with Universal Studio's.

As of today I'm a free man again.

Meanwhile, I took some miscellaneous pictures:



I'm planning to go and watch the sunset every night. It is sooo beautiful !!

Saturday, January 26, 2008

Universal Studio's

Vandaag was de zon er weer en dus ben ik op pad getrokken met het fototoestel om zoveel mogelijk foto's te nemen van Universal studio's en het pretpark.

Universal Studio's is de grootste filmstudio die je in LA kan bezoeken. Het is zo groot dat het zelfs z'n eigen zipcode (postcode) en een brandweer- en politiestation heeft. Je krijgt er een rondleiding van de sets en soundstages, en er is ook een soort van pretpark met verschillende films en shows als thema's (zoals Waterworld, Jurassic Park, Backdraft, The Mummy, Terminator, The Simpsons, etc).

NIET VOOR GEVOELIGE KIJKERS : daarmee wil ik zeggen: wie LA nog een bezoekje wil brengen dit jaar en de verwachting niet wil verbrodden, kijk dan NIET naar de foto's :-) Moeilijk he ? In't echt is het toch altijd veel leuker..

Dit keer geen slideshow in de blog zelf, wel een link naar het album, omdat ik bij de foto's uitleg geef. In het album klik je op 'slideshow' of 'diavoorstelling'. Onderaan op de foto's vind je dan telkens wat uitleg. Misschien wil je er wat extra tijd voor nemen, want het zijn zo'n 266 foto's. I kinda went overboard..

Universal Studios

Op terugweg naar huis passeerde ik langs Sunset Blvd. Daar zijn er ook nog foto's van..

PS. De sneeuwtoppen van San Fernandino liggen er erg besneeuwd bij. Vandaag wist Steve me te vertellen dat ik geluk heb met het weer omdat anders de bergen vaak amper te zien zijn en ze zeker nooit zo veel sneeuw hebben. Ik hoop dat de foto's gelukt zijn !

PS.2 Belgie blijkt al goed vertegenwoordigd te zijn in LA. In de Whole Foods store vind je Hoegaarden en Guylan Chocolade, op de City Walk in Unversal City vind je een 'pseudo-frituur', waar je frieten in een puntzak krijgt en Nutella choco kunt kopen en.. er is een film gemaakt in BRUGGE ! jawel, op een van de foto's vind je de poster voor de film 'In Bruges' met Colin Farrel. Google het maar eens, dan vind je vast de trailer terug. En het is ook effectief in Brugge opgenomen !!

PS3. Nog een leuk weetje : om de grootte van deze stad in te schatten: een van de langste straten in LA is Sepulveda Boulevard. Die is zo'n 40 miles lang, ofwel 64 km !!

Thursday, January 24, 2008

De 'commute' uittesten

Vandaag is de auto eindelijk uit de garage en dus dacht ik de commute (het pendelen) naar het werk eens uit te proberen.

Er zijn twee mogelijkheden:

Ofwel de 405 nemen door de stad en dan de 101 (hollywood freeway) naar Agoura Hills.

Pluspunt: het is de kortste en snelste weg (43 minuten als alles vlot gaat, 2u10minuten als er file is).

Minpunt: de 405 is de 'parking lot' van LA. Er is ALTIJD file. In LA is het altjd druk op de autostrades. Denk aan file op de antwerpse ring tijdens de spits, maar dan heel de dag door.

Tweede mogelijkheid : de PCH nemen.

Pluspunt : iets kalmer (maar nog altijd bumper to bumper) en een vree schoon uitzicht op de oceaan tijdens het wachten in de file.

Minpunt: de reistijd loopt op tot 1u15 als alles vlot gaat. En soms is de PCH afgesloten wegens 'mudslides'.

Vanochtend kon ik pas om 7u vertrekken. De auto van alex stond nog achter die van mij op de oprit en dus moest ik wachten tot hij uit zijn bed was.. met als gevolg dat wanneer ik tegen kwart na 7 de 405 opreed het daar natuurlijk al muurvast stond. Ik heb het even uitgeprobeerd maar een uur later was ik nog maar 3 mijl gevorderd.. en dus gaf ik het maar op en ben ik binnendoor naar Universal Studio's gereden.

Morgen zal ik om 6uur kunnen vertrekken. Jo-ann zei dat het dan waarschijnlijk vlotter zal gaan. Het is nog effe afwachten of ik het pendelen kan volhouden vanuit El Segundo.

Het bezoekje aan Universal Studio's was tof. Het regende maar er waren veel dingen binnen te doen dus dat viel mee. Ik ben begonnen bij de toer van de studio's. Je rijdt dan met een tram door alle sets en soundstages die ze gebruiken of gebruikt hebben voor films en tv-shows. Echt kweetnihoetof ! Wat heb ik allemaal gezien.. Wisteria Lane van Desperate housewives (die huizen zijn 'echt' maar dan veel kleiner dan je zou denken !), de set van de vliegtuigcrash in War of the Worlds, het Bates Motel en bijhorend huis van in Psycho, Jaws, Jurassic Park, sets van de Mummy, Evan Almighty, CSI, Carpoolers, Heroes, Transformers, enfin, vannalles en nog wat. NEE ik heb geen foto's ! Ik had mijn fototoestel niet bij en eigenlijk maar goed ook want in de namiddag heeft het flink geregend en iedere keer dat ik die toer doe ben ik altijd druk bezig met foto's trekken zonder dat ik zelf veel rondkijk. MAAR ! ik heb een jaarpas kunnen kopen voor dezelfde prijs als een dagpas. DWZ dat ik al gauw terug kan (op een zonnige dag), en dan wel mijn toestel kan meepakken. Er is zoveel te trekken ! Er is Jurassic park - the ride, The mummy - the ride, Shrek 4D, the Blues Brothers, Terminator, Waterworld, binnenkort the Simpsons - the ride, Backdraft en zoveel meer.

En goed nieuws voor wie mij eventueel zou komen opzoeken: mijn jaarpas geeft mijn gezelschap ook nog eens extra korting !

Daarna heb ik mijn kortingsbon van 5 dollar kunnen gebruiken om naar de film 'Cloverfield' te gaan kijken. Ik weet niet of die al uit is in Belgie maar als dat zo is, zeker gaan kijken ! Het is een aanrader ! Vooral voor wie ons al een bezoekje heeft gebracht, want de film speelt zich af in NY.

De rit naar huis was al wat vlotter. Nog steeds file maar nu wel aan een gemiddelde van 15MPH. Dus op het gemakske naar huis bollen. De auto doet het erg goed, maar verbruikt wel veel naft..

Morgen naar de DMV voor mijn Californisch rijbewijs en de auto te registreren op mijn naam.

Wednesday, January 23, 2008

De buurt verkennen

Aan de blue car is er blijkbaar nog meer werk dan gedacht, hij staat nog altijd in de garage.. en dus huurde ik vandaag maar een autootje voor 1 dag. Vanochtend was het effe wikken en wegen wat het weer ging brengen. Ze voorspellen voor deze week 'seizoensregens' (het is hier regenseizoen nu), en dus is naar Universal studios gaan misschien toch niet zo'n goed idee. Deze ochtend was het alvast droog, maar ik besliste om het er toch maar niet op te wagen.

En dus reed ik vanmorgen eerst naar de Del Amo Mall, lange tijd een van de grootste malls in de VS geweest, tot de Mall of America ergens in het noorden werd gebouwd. Wie Jackie Brown heeft gezien, een van de films van Quentin Tarantino, en zich het einde herinnert waar de zak met geld wordt gewisseld en Jackie chinees eet op de food court, en zich dan gaat omkleden in Macy's, wel, dit is die mall. Dus het was leuk om dat nog eens in het echt te zien.

Heb ook nog een jeans gekocht bij American Eagle outfitters. SNOB ! Had nog een extra jeans nodig om te gaan werken. Hoe cool is dat ! :-) Ben wel blij dat ik casual gekleed kan, anders had ik nog kostuums moeten gaan halen..

Daarna ben ik naar whole foods markets geweest. Das een winkel die gespecialiseerd is in alles dat gezond is.. vegetarisch, vegan, speciale dingen voor mensen met diabetes enz.. enfin, die winkel had precies wel wat te doen ! Vooral het volgende was leuk: ken je dat in de delhaize waar je zo klaargemaakte salades en gerechtjes kan vinden, in een doosje kan doen en kan meenemen ? Well, think this but 10 times bigger. Vegetarische lasagne, hummus, gezonde pitabroodjes, kip, vanalles en nog wat ligt daar klaargemaakt te stomen en klaar om uit te kiezen. Gerechtjes van over heel de wereld ligt voor het grijpen. Wel, eerst moet je een doosje nemen, dan schep je je keuze in de doos, ze wegen dat et voila, je hebt vers eten. Mijn spinazielasagne was veel en ook ni zo goedkoop. Ik heb voor 10 dollar gegeten.. oeps !

Daarna nog effe borders binnen voor een geplastificieerde uitvouwmap van LA die vandaag erg nuttig is gebleken. En langs de starbucks geweest voor een lekkere vanilla latte met whipped cream.. mmmm.

Dan met de auto via de 405 naar sunset blvd gereden. Met de Frommer's reisgids in de hand reed ik eerst langs UCLA, de beruchte universiteit van LA, dan langs de imposante poorten van Bel Air, waar alle filmsterren wonen, het bekende Beverly Hills Hotel zag ik liggen (veel sterren boeken daar kamers), de 'Sunset Strip' reed ik door met de Viper room en Rainbow Cafe (waar Jimmy Hendrix nog optrad) en het Blues Brothers Cafe en de Comedy place waar Letterman en Rosie O'donnel groot zijn geworden.. en veel meer om op te noemen.

Ben dan binnendoor weer naar huis gereden. Wat mij vooral opvalt is hoeveel rustiger het verkeer hier verloopt. In Baltimore viel dat over het algemeen ook mee, maar tijdens de spits wilt daar iedereen zo snel mogelijk thuis zijn en voel je je nogal opgejaagd. Hier is het alsof iedereen weet dat het niet uitmaakt of je nu snel rijdt of niet, je moet zowiezo in de file staan.. en dus lijkt iedereen ook hoffelijker. Ik wordt gemakkelijker ergens tussen gelaten als ik mijn afslag mis, mensen verlenen effectief voorrang en glimlachen of wuiven als je zelf voorrang verleent. Het maakt het autorijden een pak aangenamer.

Nog een groot verschil is de 'afwezigheid' van de zwarte populatie. Ja, je hebt hier ook zwarten, maar die zijn niet zo massaal in het straatbeeld aanwezig als in Baltimore. Je komt meer mexicanen tegen en chinezen.

De straten zijn ook veel properder. Hier in El Segundo bv wordt de street elke dinsdagochtend gekuist. De wegen liggen er beter bij.

Van de keren dat ik in het verleden al in de VS was, herinnner ik mij vooral de vriendelijkheid en sociaalheid van de mensen. Toen ik in Baltimore was, kreeg ik af en toe die vriendelijkheid wel te zien, maar ik was eigenlijk redelijk teleurgesteld hoe weinig dat nog was. Soms was ik echt verbouwereerd over de service of de manier waarop sommigen met hun klanten omgingen !

Maar hier lijkt dat toch anders te zijn, ja zelfs in de MCdonalds. Zwart, geel of wit, ze zijn allemaal even vriendelijk. En de taal ! Ik hoor hier geen zware 'gang' accenten op de straat. Je hoort wel veel spaanse invloeden, of gewoonweg spaans :-). De helft van de bevolking in LA spreekt spaans.

Enfin, tot hier wat bedenkingen. Het zijn dingen die ik door de dag opmerk..

Monday, January 21, 2008

Hollywood, Beverly Hills, Mulholland Drive

I start out in Beverly Hills which is not only famous for the famous 90210 show back in the nineties but it's also the place where movie stars go to Rodeo Drive and buy their high couture shoes and Ralph Lauren handbags. It's the place where Winona Ryder was busted for shop lifting and Paris Hilton gets cute outfits for her rat she calls a dog.

As I proceed from my car to Beverly Park (which I parked in one of those well-known palm tree streets) and take a stroll onto Santa Monica Boulevard, I see a handful of Chinese people stuck to the letters. And it's not even 10 AM yet.

In the distance the Rodeo Drive street sign lures me into the shopping area. Stepping foot on the white and perfectly maintained sidewalk I feel like I just walked onto a movie set. Palm trees and flowers are the center of a shopping street where store windows shine like diamonds in the sun and fashionable names like Chanel, Ralph Lauren and Hugo Boss catch your attention. It seems like every one that walks in this street has his/her own stylist and wardrobe specialist. I am lost. I did not shave this morning but now I wish I had. My camera wobbles on my belly and that can only mean two things : I'm either a sleazy paparazzi or a confused tourist. Either way, I get that slouching eye from perfectly groomed and well-cologned fortunate by-passers who spend their Sunday morning shopping for a new 600 dollar cashmere scarf.

I take my pictures and head back to my car. The area is one of the most agreeable I have ever been in. You won't find any dirt on the pavement here, nor will you see a car that has a dent or uses its spare tire like many cars in Baltimore do. It's remarkable how few old cars you see driving around in LA. Everyone seems to have the latest brand model with flat screen TV's in the back, a blazing sound system and rims that blind you just by looking at them.

By taking Melrose Boulevard I make my way to Hollywood while admiring the many ethnic restaurants and take out places in the street. There's a fresh vibe going on around the bars. Bikes nestled in parking spaces fill up the side of the road. Traffic is going slow but nobody seems to mind. Everyone is too busy witnessing the spectacle in the street. I'm passing farmer's and art's markets, tattoo bars and designer stores. And then I hit the Hollywood city limit sign.

I have to admit, Hollywood is a disappointment. From what I understand, Warner Brothers is about the only movie studio that is still located in the Hollywood area. All of the other major picture studio's have moved across the hill into the Valley (such as Universal Studio's and Paramount Pictures). What they left behind is a Hollywood Boulevard paved with famous star awards and actor-wannabees dressed up like Marilyn Monroe, Jack Sparrow or one of the Transformers handing out pamphlets and discount coupons for a visit to the movie studio's about 10 miles further. It's like saying : 'Ok, so you saw what the movie industry USED to be, come and take a look at what it is NOW !' I'm with them. The only thing worth seeing is Mann's Chinese Theater. It has some cool imprints of celebs in front of its entrance. It all started in the 50's when a famous actress accidentally stepped into the fresh pavement and left her foot mark behind. People came from far and beyond to photograph this famous mark and thus also visited the movie theater. So the management decided to pave their front entrance with signed marks of famous hands and feet. It became big business. So big that they needed to ask the city for permission to use the public sidewalks as well. But of course the city of Hollywood wanted to cash in too and suggested paving the sidewalk with stars. Today you can walk on miles and miles of these stars. Something I didn't do by the way.

Instead I went to take some up-close pictures of the Hollywood sign, only to find out that it's temporary closed due to renovations. Bummer. I headed back to the coast by taking the windy road that is Mulholland drive, continued onto Sunset Boulevard and then took the PCH back home.

Later that night I handed in the keys to my rented Prius. I'm going to miss that car.

Speaking of cars, as of this week you'll catch me driving a blue '94 Plymouth Grand Voyager a.k.a 'The Blue Car'. A very used car that still runs pretty good and belonged to Alex, Jo-Ann's and Steve's son. It's not exactly a dream car but more important is that it runs good and gets me where I need to be. I'm also assured that it's well taken care of. So I'm happy with it. Jo-Ann and Steve are really looking out for me. Their help has been extremely valuable to me. I'm so thankful !

Today is a lazy day. The Blue Car is in the shop right now for a last check-up and maintenance so that gives me the time to check on insurance and getting registered with the DMV for a Californian driver's license and registration. Again. I will have to make an appointment with them later this week.

An other plan is to go to Universal Studio's later this week. Since it's my last week of 'holiday', I have to make the most out of it. :-)

Next Monday is my first day at work !

Here are some pictures :

Saturday, January 19, 2008

Palm Springs

In '98 toerde ik als 16 jarige puber voor het eerst de Westkust. Vier weken lang reisde ik samen met mijn gezinnetje van natuurparken naar steden etc. We hebben heel wat gezien, maar de eerste en de laatste week van onze rondreis verbleven we in Palm Springs. De Toyota Prius rijdt zo zuinig dat ik vandaag dan maar die 2 uur durende rit waagde, puur uit nostalgie.

PS is het mekka van de golfliefhebber. Het ligt in de woestijn en tussenin de bergen. Hier komen veel oudjes overwinteren maar ook veel rijkelui hun dag doorbrengen in een van de vele luxueze "spa's" (kuuroorden). Het fantastische aan deze stad is dat ze als een oase is in de droge woestijn en dat je met een luchttram tot in de bergen kan en dan, zoals nu in januari, in de sneeuw terecht komt.

Dat deed ik vandaag niet. Het was prachtig weer. De temperatuur bereikte een hoogtepunt op 25 graden en de zon heeft mijn kaakjes al verbrand.

De weg naar Palm Springs verliep vlotjes. De highways zijn hier zo breed ! In Baltimore waren ze al breed, maar hier lijkt een 7 a 9 rijvakken wel standaard. Deze ochtend was het rustig rijden want er was heel weinig volk op de autostrade. Je voelt je bij momenten dan verloren wanneer je de enigste bent die aan de rechterkant rijdt en tot 9 rijvakken verder geen auto ziet.. het zicht op de stad is trouwens adembenemend vanop de Highway. Jammer genoeg kan ik al rijdend moeilijk foto's trekken.. heb toch geprobeerd er een paar te maken..

De bergen van San Gabriel liggen er besneeuwd bij. De toppen pronken boven de groene stad uit. Ik ben verbaasd hoe groen het eigenlijk nog is nu in de winter !
De weg naar PS herinner ik mij als een tocht door de woestijn. Maar dat herinnerde ik mij blijkbaar verkeerd - pas een 20 minuutjes voor mijn aankomst in de stad staan woestijnbosjes uitgedroogd te loeren naar het voorbijrazende verkeer en weerspiegelen de zandvlaktes de zon.

Het binnenrijden van Palm Springs begint altijd met een blij weerzien van het PS aerial tramway bord. Het is vergelijkbaar met een tram zoals je die in Oostenrijk hebt, een die je naar de top van de berg brengt. Op 20 minuten tijd ga je vanuit de woestijn naar de besneeuwde top.
Daar had ik vandaag geen zin in. :-) De brede straten van PS zuigen mij tot in het hart van de stad: Downtown Palm Springs is een shopping en eetplezier. In de zomer is het hier zo warm (temperaturen boven de 50 graden celcius zijn dan niet ongewoon) dat de voetpaden worden 'bemist' met water. Geen zot die zich anders in de winkelstraat waagt. Toen we in '98 in de ochtend naar de supermarkt gingen plakten mijn nieuwe schoenen aan het asfalt .. das liefst niet voor herhaling vatbaar!

Verder zocht ik ook nog het hotel op waar we toen verbleven. Grappig eigenlijk hoe je herinnering de dingen vertekend. De positie van onze kamer lag anders dan ik dacht. Het zwembad en de jacuzzi was kleiner. Of ik ben gewoon gegroeid, dat kan ook. :-)

De terugweg naar huis was langer dan gepland. De CA 60 Westbound zat proppestevol, helemaal tot aan downtown LA. Vreemd genoeg boei ik mij er al niet meer in op. We geraken er wel, de zon schijnt en de Ipod staat op. Genieten dus.

De laatste foto is een toevallig shot van de baseball spelende kinderen op het sportveld over het huis in El Segundo. Vond die wel leuk. :-)

Ohja, ik heb nog goed nieuws over het werk : blijkbaar was ik vergeten een commissiesysteem erbij te tellen. De verloning valt dan al bij al wel mee. Het is in elk geval een boel druk die van de schouders valt !

RV huren iemand ? :-D




PS. Geen tijd meer voor Joshua Nat'l Park.. het zal voor een volgende keer zijn !

De jobaanbieding

Vrijdag is D-day, de dag van mijn interview. Ik ben zenuwachtig maar niet meer dan anders. :-) Eerst de auto gaan ophalen in het Radisson hotel aan LAX. Daar upgraden ze mij met een speciale promotie naar een Toyota Prius, de populaire hybride waar de sterren in Hollywood ook graag mee rijden. En wat een coole bak is het ook ! Zuinig, een camera-installatie achteraan die aanslaat wanneer je achteruit rijdt, een ingebouwd GPS systeem, heel handig voor mij om de stad mee te verkennen.

Voor ik naar mijn gesprek ga, rij ik de kustlijn af naar het Noorden via de Pacific Coast Highway (voor de hippe mensen in LA, de PCH). Ik begin bij Venice beach, genoemd naar.. venetie, omdat de buurt doorkruist wordt met kanaaltjes en bruggetjes heeft zoals in Venetie. En het strand is natuurlijk ook berucht. Honderden palmbomen brengen de promenade verkoeling, op Muscle beach staan de bodylifters hun spierballen te pronken (echt waar, ze hebben een stuk van de promenade ingericht met 'weight-lifting' machines enzo om te spieren te trainen op kosten van de gemeente), de skaters vertonen hun kunstjes, er wordt passioneel getennist en gebasket.. kortom, het is dan misschien wel winter, hier merken ze er niet veel van.

Mijn volgende stop is Santa Monica. Heel wat sterren wonen aan deze kant. St M. is vooral bekend om zijn pier met het pretpark op. En de wandelpromenade met shops.

Ik haal een lekkere tomaat-basilicum panini in the Santa Monica Mall en rij dan langs de Pacific Coast Highway door tot aan Malibu. Daar parkeer ik mij aan de oceaan om mijn lunch te verorberen. Een prachtig uitzicht trouwens op de baai van California, en de diepblauwe oceaan.. de smog boven LA die het zicht normaal beperkt is nu uitgedunt door de sterke winden.

En dan, het sollicitatiegesprek ! Een half uur durende rit door de canyons van de Malibu Hills brengt mij tot Agoura, de plaats waar het RV bedrijfje gelegen is. Trouwens, een RV is geen trailer, het is een Recreation Vehicle, een mobilhome om Amerika mee rond te reizen. Voor velen een natte droom..

Dit bedrijf is het vierde grootste RV-rental bedrijf van Amerika. Ze hebben ook locaties in Las Vegas, San Francisco en New York. Ze hebben verschillende vacatures en die waarvoor ik op gesprek kom is Administratief assistent. Al snel blijkt dat ze iemand zoeken waarvan ze zeker weten dat die langer kan blijven dan dat mijn werkvergunning toelaat. Logisch ook, want de job vereist een inwerkperiode van 6 maanden en het is dan ook de bedoeling dat je vast deel wordt van het team.

Het bedrijf heeft al wel wat mensen gesponsord voor een H1B. En dat zouden ze voor mij ook wel willen doen. Probleem is dat ik geen hogeschool diploma heb en daardoor minder kans om het visum ook daadwerkelijk te krijgen. Misschien kunnen we de talenkennis en mijn HR ervaring nog gebruiken ? Dat gaan ze dus onderzoeken met de immigration attorney.

In elk geval willen ze mij wel in dienst nemen als Rental Agent. Op zich zeker niet slecht, ik zou de verhuur doen van de RV's, af en toe ook mensen gaan ophalen op de luchthaven of gaan afzetten en dan met de RV weer naar het werk rijden, en als ze een extra handje nodig hebben in Las Vegas of San Francisco, zou ik met een RV naar daar mogen om tijdelijk daar te gaan werken.

Enige minpunt: het maandloon. Niet de $30000 die was aangekondigd in de ad. Wel eerder $ 22000. Plus een 5 dollar commissie per RV die wordt verhuurd. Rekening houdend met alle kosten is dat niet schitterend.. Op zich wel te doen, als ik een goedkoop studiootje kan vinden. LA is enorm duur om in te wonen, dus daar zal ik wel wat geluk mee moeten hebben. In elk geval kan ik nog bij de Edlefsens blijven wonen dus dat zal financieel zeker helpen ! Het pendelen naar het werk van El Segundo naar Agoura Hills is wel een uur rijden (en met het verkeer hier in LA kan dat al gauw 2 uur zijn), dus zeker geen oplossing voor lange termijn.

Wel positief is dat ik 2 weken vakantie heb en 1 week 'sick-leave', betaald ziekteverlof. Dat is iets dat hier behoorlijk schaars is. Ik ben al blij dat ik vakantie heb !
Ook inbegrepen is medical insurance. Dat is goed, want dan kan ik van Aki haar boek af en heeft zij ook meer over in de maand.

Nu heb ik nog een mail gestuurd om te vragen hoeveel precies mijn nettoloon zou zijn, dus nog even wachten op antwoord. Het ziet er naar uit dat ik het wel ga doen. Maar ik moet zeker zijn over dat nettoloon !

Bedankt voor alle duimen, ze hebben zeker geholpen !

De foto's van vandaag :



Zaterdag: een uitstap naar Palm Springs en Joshua National Park !

Thursday, January 17, 2008

Dag 1

Na een rusteloze nacht gaat de wekker af om vijf uur. Te vroeg naar mijn zin.. maar de adrenaline die al dagen door mijn bloed stroomt doet mij uit mijn bed veren. Mijn vlucht naar LA vertrekt om 7u20. Tijd genoeg dus om mij klaar te maken en een eitje met tomaatjes klaar te maken. Maar de tijd gaat toch sneller vooruit dan gedacht..wanneer ik vakkundig mijn ontbijt begin klaar te maken, slaagt de klok al half 6.. tijd om te vertrekken naar de luchthaven !

Daar aangekomen schuif ik aan in de rij bij US airways. Lijkt mij logisch, de vlucht boekte ik op hun website. Maar aan de incheckbalie vinden ze niets terug van een boeking ! Paniek - ellende ! Tot iemand mij er op wijst dat mijn vlucht met United Airlines is geboekt.. daar roepen ze 'Last call for check in to Los Angeles !'. Wat zalig ook om enkel je driver's licence nodig te hebben om je in te checken ! Geen gedoe met paspoorten, geen strenge vragen..

Afscheid nemen van Aki valt altijd zwaar. Misschien maar goed dat ik mij moet haasten.. over 5 minuten beginnen ze te boarden en ik moet nog door de controle ! Schoenen uit, riem uit, laptop uit de tas, ticket laten zien. Lopen naar de gate, en daar ben ik maar net op tijd.

Voor het vliegtuig vertrekt bel ik nog snel naar Aki. Ik krijg de voice mail te pakken en spreek in "Ja, heb het vliegtuig gemist.. grapje! neenee.' enzovoorts.. maar bij dat laatste stukje roept de stewardess door de luidspreker dat we bijna gaan vertrekken.. dus ik hoop dat Aki mij goed verstaan heeft en niet op de luchthaven blijft wachten..

De vlucht verloopt goed. Ik zit aan het raampje en de stoel naast mij is niet bezet. Plaats genoeg. Het weer zit mee, maar toch hangen er dikke wolken dreigend over Baltimore. Er wordt die dag een pak sneeuw verwacht. Maar ik vlieg net voor de sneeuw weg uit Baltimore. Een half uur vliegen en de lucht klaart weer op. Beneden ontvouwt zich een besneeuwd landschap. Vooral opmerkelijk is hoe het land in vierkanten lijkt verdeeld te zijn. Alsof men de grond heeft ingedeeld in vakjes en dan heeft verkocht aan de hoogste bieder.. En zo helemaal tot aan de westkust.. de sneeuw verdwijnt en het landschap veranderd in bruine heuvels. En dan komen de besneeuwde toppen van de Rocky Mountains in zicht. Adembenemend.. Het landschap verandert daarna weer.. het kleurt rood.. en grijs.. en weer rood.. het is de Grand Canyon die onder ons door het landschap snijdt. Ongelooflijk hoe de Colorado rivier zo'n mastodont van een canyon heeft kunnen veroorzaken.. In de verte zie ik het blauwe water van Lake Powell met de Hoover Dam. En dan kleurt het landschap weer wit, maar ditkeer een ander soort wit.. het is de woestijn, Death Valley.. het teken dat we er bijna zijn ! En ja hoor, we beginnen een half uur vroeger dan verwacht aan onze landing, allemaal dankzij de Santa Ana Winds, de sterke winden die vanuit de woestijn naar de kust blazen.. Al een half uur voor het landen openbaart de City of Angels zich.. de bergtoppen van San Fernandino zijn besneeuwd, maar de vallei waar Los Angeles in ligt is zoals altijd een oase van zon en warmte. Los Angeles is ook echt een oase.. de stad ligt in de woestijn.. maar dankzij de nabijheid van de oceaan en de bergen groeien er duizenden palmbomen en heerlijke tropische bloemen.. zelfs nu in Januari !

Downtown LA steekt als een toefje boven de immense metropool. Nog een paar mijl en we staan met de voeten weer op aarde. Of toch niet ? ;-)

Op de voice mail hoor ik Aki zeggen: 'Vliegtuig gemist? Laat maar iets weten eh !' en ik denk 'O-nee, ze heeft het berichtje toch niet goed ontvangen..' Ik bel haar terug en gelukkig heeft ze niet staan wachten op de luchthaven..

Bij aankomst aan de bagagge claim herken ik al meteen een BA, een bekende amerikaanse. Nee, ik weet niet de naam, maar dat ze in films heeft meegespeeld weet ik zeker. En natuurlijk werd ze opgehaald door een limousine.. Ik moet nog even wachten tot Steve mijkomt ophalen. Erg is dat niet: buiten is het 20 graden, schijnt het zonnetje en wapperen de palmbomen mee in de wind.

Aangekomen in El Segundo krijg ik een rondleiding in het huis. Ik ken alles nog want in 2001 was ik er al geweest. Daarna gaan we als lunch een hamburger gaan eten op Manhattan Beach. En daar zie ik voor het eerst de oceaan.. prachtig ! Enorme golven schuimen op het strand terwijl fietsers en wandelaars op de dijk passeren. Dit is LA.

In de namiddag verken ik op mijn eentje El Segundo. De high school wordt veelvuldig gebruikt voor films en tv-series (zoals Joan of Arcadia bijvoorbeeld) en daar moest ik toch wel even een foto van gaan nemen.. ondertussen geniet ik van de palmbomen in de straten, de keurig onderhouden en supergroene grasperkjes, de kleurige bloemen en de heerlijke mengelmoes aan geuren.. dit is mijn paradijs.

Ik wandel tot aan Main street (waar de high school staat een ook waar de film 'Dude, where's my car ?' met Ashton Kutcher werd opgenomen) en daarna door tot het strand. Het eerste 'Baywatch'-kotteke staat alweer op de foto ! Met zicht op de baai van Santa Monica en Venice Beach kan deze dag al helemaal niet meer stuk.
Ik bel Aki om de oceaan te laten horen, zij laat mij het vallen van de sneeuw horen.. een wereld van verschil !

Een laatste stop op de heuvel van El Segundo, waar menig vliegtuigspotter staat te loeren naar aankomende en vertrekkende vliegers. LAX, de internationale vlieghaven van LA is hier vlakbij en een van de drukstbezochte luchthavens in de wereld. Op een van de foto's kan je in de verte zelfs de bekende letters van Hollywood zien staan. Wie vind ze ?

Nu zit ik rustig in de zetel a.k.a mijn bed in de family room. Nee, niet de living room. Hier hebben ze namelijk 2 livings, een gewoonte aan de west kust. Eentje om gasten te ontvangen en eentje om met de familie te chillen. Het is hier waar de bigscreen TV staat, de dvd collectie pronkt en de Wii video player uitnodigt om te spelen.. vervelen zal ik mij zeker niet.

Straks nog avondeten - honger! - en dan het bedje in. Morgen is een belangrijke dag !!

Geniet van de foto's ! (klik 2 keer op de diashow om naar de grote versie te gaan)

Sunday, January 13, 2008

Voorbereidingen

Nog vijf daagjes en mijn groot avontuur kan beginnen. Eerst nog wat dingen voorbereiden natuurlijk. De planning : zo snel mogelijk een autootje kopen, een job vinden en een studiootje huren. Precies in die volgorde.

Meer en meer besef ik dat de uitdaging vooral is om mijn droom te beleven en te genieten van elk moment in LA. Daarvoor was ik in het algemeen op zoek naar een nieuwe 'carriere' en vooral een kans om gesponserd te worden voor een werkvisum. Dat zou natuurlijk fijn zijn, maar dat is nu niet mijn doel.

Buiten het sollicitatiegesprek dat op de 18e januari gepland staat, heb ik ook een aanbieding als vertaler voor een magazine. En verder solliciteerde ik al voor vanalles, van driving instructor tot pet groomer en concierge (nee, geen kuismadam in een gebouw, hier is dat iemand die tickets boekt voor hotelgasten, limo's reserveert en kortom, de gasten wegwijs maakt in een stad).

Op mijn zotste momenten overweeg ik om mij aan te melden bij Disney World in LA, niet om daar als Mickey Mouse op de foto te gaan staan, wel om mensen te begeleiden in het park. De tijd die komen gaat is een tijd om de adrenaline van het leven te ervaren. Het is toch maar even !

Erg veel voorbereiding is er eigenlijk niet echt nodig. Plannetjes kopen van LA, heb de laatste Frommer's reisgids gekocht en gekwijld bij het lezen ervan, wat auto-research doen (de zotste droom is een jeepje kopen met open dak om de surfplank te kunnen meepakken naar het strand) maar het zal eerder een bescheiden Fordje worden ofzo. Als het maar rijd en blijft rijden. Want in LA wonen zonder auto is niet te doen. Alles ligt daar veel te ver uiteen, en het openbaar transport is enorm onvertrouwbaar en weinig uitgebouwd.

Dus ! Donderdag aankomst in LA. Uitpakken en installeren. Vrijdagochtend huurauto gaan ophalen. Doorrijden naar Malibu voor het sollicitatiegesprek. Dan weer terugrijden langs de Pacific Coast Highway, de weg langs de kust. Zaterdag gaan kijken voor een autootje. En als dat snel gevonden wordt, de buurt nog wat verkennen.
Zondag een uitstapje naar.. Palm Springs ? Venice Beach ? Hollywood ? Er zijn zoveel dingen te zien ! Ik ga alles ineens willen zien maar zal uiteindelijk wel beseffen dat ik nog tijd genoeg heb om LA te ontdekken.

Dus voorlopig plan ik nog niet te ver vooruit. First things first !

Wednesday, January 9, 2008

In de fleur ..



merci Elske ;-)

Sunday, January 6, 2008

The City of Angels

After a lot of consideration Aki and I decided to go our separate ways for a while. On January the 17th I'm flying of to the West Coast.

Los Angeles is the city of my dreams. As an avid movie-goer, the glitter and glamour of Hollywood and Beverly Hills causes me to drool under the California sun.

This huge metropolis is like a paradise, with its white beaches and amazing flowers all around. Everywhere palm trees rise like fireworks. Vast panoramic views, the movie industry, unique shops and restaurants are one of many reasons to visit this city. And the possibility of driving from the coast to the mountains and ending up in a scorching desert in less than 3 hours is astounding.

I'm really looking forward to driving down Sunset Boulevard, heading for the beaches and encountering movie stars going for coffee at the 90210 Starbucks.

I'm longing to face the surf at Malibu beach, to cruise the Pacific Coast Highway with my sun-bleached hair waving on the ocean breeze, singing along with the Mama's & Papa's - 'California Dreaming. And to end my day shopping in the Valley. Oh my God. this is like - so awesome ! Okay, this fantasy might be going a little bit to far..

By the way, 'Valley' girls really do exist. Watch this movie and see how they talk during the day :



Of course, there's also reality to deal with; finding a nice job and an apartment. The day after my arrival in the City of Angels, I already have an interview set up in the hills of Malibu.

To be continued...

---------------------

Na lang wikken en wegen maakten Aki en ik dan toch de beslissing om even onze eigen weg te volgen. Vanaf 17 januari vertrek ik naar de Westkust van Amerika, meer bepaald naar Los Angeles.

Los Angeles is mijn droomstad. De glitter en glamour van Hollywood en Beverly Hills doen mij als filmfanaat smelten onder de zon.

De enorme stad lijkt op een paradijs met witte stranden en zoete geuren van weelderige bloemen. Palmbomen schieten er als vuurwerk uit de grond. De uitgestrekte vergezichten, de films, winkels en restaurants geeft de stad extra troeven. En de mogelijkheid om van de kust naar de bergen te rijden om wat verder weer te belanden in het midden van een droge maar prachtige woestijn (in 3 uur tijd!) is helemaal verbluffend.

Ik kijk er naar uit om de Sunset Boulevard af te rijden, de witte stranden tegemoet. Filmsterren tegenkomen die hun koffie halen bij Starbucks in Beverly Hills 90210.

Ik verlang om golven te trotseren die neerstorten op de stranden van Malibu, om de Pacific Coast Highway op te scheuren met zonafgebleekte haren wapperend in de zon, cruizend op de tunes van California Dreamin' van de Beach Boys. En als afsluiter van een zonovergoten dag wat shoppen in de 'Valley'. Oh my God. this is like - so awesome ! OK, mijn fantasie gaat wat met mij op de loop.

Trouwens, er bestaat echt zoiets als een stereotypische Valley girl die niets liever doet dan shoppen in de sjiekste malls. Een beetje als een vlaams 'dom blondje' Bekijk het filmpje hierboven om te horen hoe zo'n valley girl praat.

Natuurlijk is er ook de realiteit : het vinden van een leuke job en appartement. Donderdag 17 januari zet ik ik mijn eerste stappen in de City of Angels. En mijn avontuur begint meteen de dag daarop: dan huur ik een auto om naar een job interview te gaan in de bergen van Malibu.

Wordt vervolgd..